Ik had er heel erg naar uitgekeken. Voor onbepaalde tijd naar Centraal Amerika. In mijn uppie. Een week voor ik eindelijk op reis zou gaan, ging mijn opa dood. En tot overmaat van ramp kreeg mijn oma een ernstig herseninfarct. Nu ging zij óók dood! Kon ik dan wel op reis gaan?

"Go West, young girl", zeiden mijn ouders. Daar heb ik lang over getwijfeld, want weggaan terwijl mijn oma op sterven ligt, was een enorm dilemma. Maar toen oma ook zei dat ik moest gaan, heb ik de knoop doorgehakt. Tijdens deze reis heb ik me gerealiseerd dat ik zonder opa en oma verder moest, maar dat ik alles wat ik van hen heb meegekregen de rest van mijn leven met mij mee zal dragen. Daar ben ik dankbaar voor. Het werd de mooiste reis die ik tot nu toe heb gemaakt.